شرايط بهداشتي اتاقهاي عمل

توضیحات

9- شرايط بهداشتي اتاقهاي عمل
1-9- اتاق هاي عمل ضمن دارا بودن شرايط بهداشتي ساير اتاق ها بايستي داراي شرايط ويزه به شرح ذيل باشد:
2-9- کف: در کليه قسمتهاي اتاق عمل بايد سالم، بدون درزو شکاف وجنس آن به گونه اي باشدکه ذرات از آن جدا و در فضا پخش نگرددو نيز غير قابل نفوذ به آب وقابل شستشو بوده ومحل اتصال کف به ديوار بدون زاويه باشد.
3-9- کف اتاق هاي عمل بايد با کف پوش فاقد خلل وخرج پوشيده شود.
4-9-ديوارها: تا سقف کاشيکاري به رنگ کاملا روشن بوده، سالم وبدون درزوشکاف وترک خوردگي و مقاوم به مواد ضد عفوني کننده وپاک کننده باشد.
5-9- سقف: سالم، بدون درزوشکاف وترک خوردگي و برنگ روشن و قابل شستشو باشد.
6-9- کليد وپريزهاي برق ضد جرقه وداراي اتصال زميني باشد.
7-9- توالت و دستشوئي با شرايط بهداشتي، به تعدادکافي درمجموعه اتاقهاي عمل قبل از اتاق رختکن وخط قرمزدر نظرگرفته شود.
8-9- قفسه هاي لباس اتاق عمل بايستي داراي شرايط بهداشتي بوده وبراي کل پرسنل اتاق عمل مجزا باشد.
9-9- هوابطور مرتب با روش مناسب تهويه ورطوبت نسبي آن بين( 60-50) درصد ودماي خشک بين (34-30) درجه سانتيگراد باشد.
10-9- اتاق عمل بايستي بطور مرتب وبه روش مناسب ضدعفوني گردد.
11-9- محل رختکن جراح وکادرپرستاري وتکنسين ها ضمن برخورداري از شرايط بهداشتي و رعايت موازين انطباق بايد داراي کمد لباس انفرادي ودوش نيز باشد.
12-9- وجوداتاق استريليزاسيون با دستگاه استريل کننده و با قفسه هاي مورد لزوم جهت نگهداري وسائل رسيده از بخش استريليزاسيون مرکزي CSR الزامي است.
13-9- جهت نگهداري وسائل تميز کننده وتجهيزات مکانيکي نظافت ومواد پاک کننده و ضد عفوني کننده بايستي اتاق مخصوص با شرايط بهداشتي در نظر گرفته شود.
تبصره: وجوديک محل شستشوي مجهز به سيستم آب گرم وسرد و تسهيلاتي براي تميز کردن وضدعفوني کردن پوتين ها و چکمه ها وکفش ها و تي الزامي است.
14-9-اتاق استراحت کادر اتاق عمل بايستي درقسمت رختکن هاي محوطه اتاق عمل مستقر گردد.
15-9- کليه قسمت هاي محوطه اتاق هاي عمل بايستي داراي کپسول ضد حريق بوده و در محل مناسب نصب شود. همچنين درصورت امکان در کليه اتاقهاي بستري،اتاقهاي عمل،آزمايشگاههاوسالن هاي انتظار،دستگاه مشخص کننده دودSMOKE DETECTOR نصب گردد.
16-9- لوازم يک بارمصرف تيز وبرنده اتاق عمل از قبيل سوزن، سرسرنگ، تيغ وغيره بايستي درظرف مخصوص دردارومقاوم جمع آوري وبطريق بهداشتي و علمي دفع گردد.
17-9- کليه توالت ها، دستشوئي هاوحمام هاي اتاق عمل بايستي بطور مرتب و روزانه با مواد ضد عفوني کننده مناسب گندزدائي گردد.
18-9-سينک اسکراپ براي خواهران و برادران بايد جدا باشد.

کمک جراح جوانی که اصول آسپسی – بند آوردن خونریزی- ایجاد میدان عمل کافی – وملایمت با بافت را یادبگیرد.دشوارترین مراحل درسهای خود را پشت سرگذاشته است.
بخیه و نخ های جراحی

بخیه برای بهم نگهداشتن بافت هازده می شود.روند بهبود زخم خود 5 درصداستحکام اولیه بافت را در هفته اول به زخم باز می گرداند.
برای استفاده از بخیه ها از انواع نخهای بخیه جراحی استفاده می شود که یا روند یا کتینگ هستند .
انواع نخ ها
مواد طبیعی
قابل جذب (کاتکوتها) شامل کرومیک و پلین در انواع مختلف( روند و کتینگ) از نظر سوزن آتهاو قطر آنها
کاتکوت از لایه زیر کلازنی زیر مخاط روده گوسفند به دست می اید مدت جذب حدود 10 روزاست وبا اعمال اسید کرومیک به سطح آن واکنش آماسی بدن به تآخیر انداخته شده ومدت جذب ان به 21 روز می رسد.
مواد غیر قابل جذب
سیلک در انواع مختلف( روند و کتینگ) از نظر سوزن آتها وقطر وطول نخها
مواد شیمیاِی
قابل جذب مثل ویکریل
غیر قابل جذب مثل پلاستیک وسیم (داکرون=نایلون=پلی پرولین=سیم فولادی ضد زنگ )
داکرون( پلی استر) محکم ترین نخ غیر قابل جذب می باشد البته بجز سیم فولادی ضد زنگ

گاهی برای منظور خاصی باید از نخ قابل جذب یا غیر قابل جذب اسنفاده شود وقتی استحکام مورد نیاز از ظرفیت نخ قابل جذب تجاوز نکند لب های زخم از هم باز خواهد شد.هنگامی که به استحکام دراز مدت نیاز داریم
مثل یک آناستوموز عروقی یک نخ همیشگی مانند پلی پروپیلین مناسب خواهد بود
در بعضی شرایط دیگر مپل دستگاهای گوارش صفراوی وادراری وتناسلی به نخ های قابل جذب احتیاج داریم
زیرا نخهای غیر قابل جذب هبه عنوان یک هسته برای تشکیل سنگ در این دستگاها عمل خواهد کرد
هدف جراح:انتخاب نخ بخیه مناسب برای کاری که می کند و نوع گره زدن مناسب با نوع بخیه مورد نظر با بافت است
اسکار بد در اثر عوامل زیر بر جا می ماند:
ضخیم بودن نخ بخیه
گرفتن نسج زیاد در بخیه
گره زدن زیاد سفت بخیه
دیر کشیدن بخیه
لبهای زخم بهم چسپیده با شد
موقع مناسب بخیه کشیده شود